powrótSzpital św. Ducha

Szpital św. Ducha został założony przez księżnę Annę Mazowiecką w 1442 r. przy kościele św. Marcina przy ul. Piwnej jako przytułek dla najuboższych. Później przeniesiono go na ul. Elektoralną 12. Do II wojny światowej był to jeden z najnowocześniejszych szpitali w Warszawie. 25 września 1939 r. został zbombardowany. W 1940 r. szpital przeniesiono na ul. Dworską (teren Szpitala Wolskiego). W 1941 r. budynki przy ul. Elektoralnej zostały całkowicie zniszczone. Część szpitala św. Ducha ulokowano na terenie Szpitala Ujazdowskiego. 6 sierpnia rano nastąpił wymarsz rannych i personelu obu szpitali. Szło w niej 340 osób ze szpitala św. Ducha. Po 3 dniach wyczerpującego marszu szpital ewakuowano do Powsina.

W 1946 r. ocalałe po wojnie zabudowania przy Dworskiej ponownie stały się siedzibą szpitala. W 1957 r. zmieniono nazwę na Szpital Miejski nr 1. W 1953 r. budynek przy ul. Elektoralnej odbudowano z przeznaczeniem na Dom Kultury.